Yeniden başlasak…

Eğer bir kez daha hayata başlama şansımız olaydı şimdiki aklımızla...

Girmezdik hiç o çıkmaz sokaklara, düşmezdik çukurlara, takılmazdık taşlara…

Hiç ıslanmazdık ansızın yağan yağmurlarda, hiç savrulmazdık sert rüzgarlarda…

Keşke demezdik hiç, şaşırmazdık mesela…

Hiç geç kalmazdık ya da erken davranmazdık…

Hiç ertelemezdik hayatı ve hiç ıskalamazdık anı…

Yeniden diyorum, yeniden başlasak

Şimdi şu ruhla…

Dert anlatmazdık kimseye, çok konuşmazdık mesela…

Gülerdik bol bol ağlamazdık vara yoğa…

Yürümeyi tercih ederdik koşmazdık, kaçanı kovalamazdık…

Yormazdık, Yorulmazdık…

Yeniden başlasak şimdi böyle akıl başta…

Büyük laflar etmezdik, ‘ben’ diye başlayan cümleler kurmazdık…

Kimin ne dediğini umursamak yerine kim olduğumuza kafa yorar,

Daha az yargılar daha çok taktir ederdik…

Kusur aramaz, insanlık hali der geçerdik, halden anlardık mesela…

Mesela daha çok severdik, sevilecek her şeyi doyasıya…