Aşıklar yurdu Anadolu

Kültür, sanat faaliyetleri ve doğa etkinlikleri oldum olası ilgimi çekmiştir.

İmkan ve zaman elverdiği sürece bunlardan yararlanmaya çalışırım.

Ruhen ve bedenen bir enerji topladığımı, hayata daha duyarlı baktığımı hissederim.

Geçenlerde yine böyle bir toplantı denk geldi.

Vefatının 50’nci yıldönümü münasebetiyle akademisyen, araştırmacı ve yazarların kaleminden hazırlanan ‘Anadolu’nun Sesi Âşık Veysel’ adlı kitap, Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından şehrin kültür ve sanat arşivlerine kazandırıldı. Prof. Dr. Bilal Kemikli, Prof. Dr. Esma Şimşek, Gündüz Şatıroğlu, Prof. Dr. Halil Apaydın, İrfan Murat Yıldırım, Metin Önal Mengüşoğlu, Metin Turan, Nevzat Çalıkuşu ve Veysel Kaymak’ın katkı sunduğu kitabın tanıtımı, Tayyare Kültür Merkezi’nde kitapseverlerin katılımıyla yapıldı.

Başkanvekili Halide Serpil Şahin, tarih boyunca çok kıymetli yazarların, şairlerin ve mütefekkirlerin yetiştirildiğini söyledi. Âşık Veysel’in de bu değerlerden birisi olduğunu belirten Şahin, “Yaşadığı ömrü sazı ve sesiyle ebedileştirmiştir. Acıyı, sevinci, umudu ve aşkı derinden ve içtenlikle kaleme almış, hislerimize tercüman olmuştur” cümlelerini sarf etti. 

Konuşmacılardan Prof. Dr. Bilal Kemikli, çağımızın büyük âşıklarından ve ozanlarından Âşık Veysel’in söylediği her bir şiirin temelinde hikmet bulunduğunu hatırlattı. Kemikli, genç kuşakların büyük ozanı tanıması amacıyla eserin kaleme alındığını dile getirdi.

M. Önal Mengüşoğlu da Âşık Veysel’i bizzat görme ve tanıma fırsatı bulduğunu, o günden itibaren şiirin ve sanatın içerisinde hayatını sürdürdüğünü anlattı.

İ. Murat Yıldırım ise, Aşık Veysel’i Türkiye’de tanımayanın olmadığını, Türk dünyasında da ciddi etkileri olduğunu vurgularken, Nevzat Çalıkuşu kitapta yer alan Aşık Veysel şiirlerini salondakiler için okudu.

Toplantının ardından kitapseverlere dağıtılan kitap her evde yer alması gereken kaynak niteliğinde. Kültür Şubesi’nden temin edilebilir.

Yaşanan ömrü sazı ve sesiyle ebedileştiren halk ozanlarımızı gelecek nesillere aktarma yolunda ne kadar çaba gösterilse yeridir.

Bu ozanlar ki acıyı, sevinci, umudu ve aşkı derinden ve içtenlikle dile getirmişler. Adeta hislerimizin tercümanı olmuşlar.

Çevresinin takdimiyle Koca Veysel’in hayatı ve şiirlerinin yer aldığı kitapta anılar da bulunmakta. İşte bunlardan bir tanesi:

Körüm Ya!- Aşık bazı şiirlerinde dile getirdiği gibi zaman zaman hastalanıp hastanelerde yatmıştır. Bir gün köyde hastalanıp yatarken ziyaretine gittik. Çevre köylerden de gelenler vardı. Sivrialan’ın yakınında bulunan Mescit köyünden gelenler arasında bulunan bir kadın yüksek sesle:

-Aşık nasılsın, nerelerinden rahatsızsın, ağrın çok mu? Benzeri sorular soruyordu. Aşık ise:

-İyiyim, sen nasılsın? diye yine yüksek sesle karşılık veriyordu.

Sonunda dayanamadı, bize dönerek:

Körüm ya, sağır da sanıyorlar! Dedi.

Ünü yurt sınırlarını aşan Aşık Veysel’i ölüm döşeğinde yazdığı Gelmez Yola Gidiyorum şiiriyle bir kez daha anıyoruz:

Selam, saygı hepinize,

Gelmez yola gidiyorum.

Ne şehre, ne bir köye,

Gelmez yola gidiyorum.

Gemi bekliyor limanda,

Tayfalar hazır onda

Gözüm kalmadı cihanda,

Gelmez yola gidiyorum

Eşim, dostum yavrularım,

İşte benim sonbaharım,

Veysel, karanlık yollarım,

Gelmez yola gidiyorum.