Yalan, dolan mı, gerçek mi?

Yalandan uzak duralım diyorum.

Hayatımız gerçekle, yalandan mı ibaret diye düşünüp duruyorum. 

Gerçek var olan her şey de yalan peki  nerede? 

Bir ütopya içinde yaşadığımızda  mutluyuz, gerçekle yüzleştiğimizde  ise neden bir kağus içerisindeyiz. 

Yine kafamda deli soru işaretleri... Bir hikaye anlatmak istiyorum,

19 yüzyıl efsanesine göre gerçek ve yalan bir gün buluşurlar.

yalan doğru söyler ve ” bugün hava çok güzel” der.

gerçek; onun etrafına bakar ve gözlerini gökyüzüne kaldırır.

Gün gerçekten çok güzeldir.

Bir kuyunun önüne gelene kadar birlikte çok zaman geçirirler.

Yalan doğru söyler;

“Su çok güzel, birlikte banyo yapalım!”

Gerçek;

bir kez daha şüpheci bir şekilde suya dokunur, su gerçekten çok güzeldir.

soyunur ve yüzmeye başlarlar.

Yalan bir anda sudan çıkar, gerçeğin kıyafetlerini giyerek kaçar kayıplara karışır.

Kızgın gerçek kuyudan çıkar yalanı bulmak ve kıyafetlerini geri almak için her yere gider.

Dünyada çıplak gerçeği görenler onu hor görmekte ve öfkeyle bakmaktadır.

Zavallı gerçek kuyuya geri döner ve sonsuza dek ortadan kaybolur.

O zamandan beri yalan, dünyanın her yerinde gerçek gibi giyinmiş ve içimizde yaşar... Dünya ise hiçbir şekilde çıplak gerçeği görmek istememektedir. 

İşte sizlere, temelde asıl anlatmak istediğim bu.

Gerçekle yüzleşmekten hiçbir zaman korkmayıp, yalana da hiç başvurmasak diyorum.

İşin özü şu ki gerçek bizim hayatımız...

Yalan ise bir kandırmaca...

Göz boyama. 

Ama maalesef ki hikayedeki gibi yalanı gerçek diye kabulleniyoruz.

Yalandan uzak duralım diyorum.
Bu hikaye size bir şeyler hissettirdi mi?

 Bilmiyorum ama konuyu  şu sözle bağlamak istiyorum. Charles Bukowski'nin dediği gibi
"Bazı gerçeklerle yüzleşmek, can acıtsa da, hayatınızı ipten alır." 

Onun için hayatımızda, yalana değil gerçeğe yer verelim diyorum.
Sevgiyle kalın.