Bir bayramın ardından

Gün geçtikçe farklılaşıyoruz.

Farklı düşünceler içinde günler gelip geçiyor.

Ha bugün ha yarın derken,bir bayram daha gelip geçti..

Kurbanlar kesildi..Kabristanlar ziyaret edildi.Aile ziyaretleri yapıldı..

Eşimizle dostumuzla sohbet ederken,kimileri günlük meşgaleler içinde siyaset,ekonomi günlük yaşam koşullarından dem vururken,kimileri ise hayıflandı,dert yandı..İç çekti “Ah nerede o eski bayramlar” diye..

Bu özlem niye..

Sahi nerde o eski bayramlar?

Bizler ne hale geldik.

Yoksa yaş kemale eren insanlarda eskiye bir özlem mi başladı?

Bizlerin örf, adet gelenek ve görenekleri vardı,diğer milletlerde olmayan…

Bizde GÖNÜL kavramı vardı,diğer milletlerin sözlüklerinde adı geçmeyen…

Bizler millet olarak gerçekten farklıydık…

Bayramlar siyasete bile farklı bir renk katardı…

Bursa’da Bayramın birinci yada ikinci günü herkes Kültürpark’a koşar birbirleriyle kucaklaşmak isterdi…

Yani bizler bayramlarımızı iç içe yaşardık.

Değiştik…

Değiştik vesselam

İnanın bu kadar bolluk,bu kadarda israf yoktu.

Bu kadar serzeniş,bu kadar savurganlık yoktu.

Madde-Maneviyatın önüne bu kadar geçmemişti.

Acılar da birdi,sevinçler de.

Oturulan mahallemizde bir cenaze evine gelen yabancı, cenazenin hangi evden çıktığını kestiremezdi.

Çünkü; her evin kapısında matem vardı.Cenaze sanki o evden çıkmıştı.

Düğünler de hepimizindi.

Düğün sahibinin derdi sıkıntısı, sevinci de ortaktı. Herkes birbirinin yanındaydı. Ortada bir yük, kenarda bir problem kalmazdı.

Senin işin, benim işim diye bir şey olamazdı.Herkes bir omuz verirdi sağına ve soluna bakmadan.

İnsanlar eşitti…Kibir, gurur yok denecek kadar azdı.

İnsanların her bir karesinde saygı, sevgi, hoşgörü ve mütevazılık hâkimdi.

İşler yokuşa sürülmezdi.

Ve bayramlar bir başka güzel yaşanırdı Bursa’da yıllar öncesi.

Bakın;

Eskiden mahalle kahvelerinde sohbet meclisleri kurulurdu.

Bilhassa bayram günlerinde mahallerde adeta bir şenlik havası hakimdi.Temiz elbiseler kömürlü ısıtılan ütülerde ütülenip giyilirdi.Yüzlerde tebessüm, kalplerde dostluk rüzgârları eserdi.

Bir kesimin “Ah nerede o eski bayramlar” diyerek hayıflanması bugün bir anlam ifade ediyor mu?

Anlatılmamışsa bilmez Z kuşağı bu bayramları.

Peki ya şimdi o eski bayramları hatırlayanınız var mı?

Önce nefsime sonra hepimize soruyorum. Kaç kere komşumuzun evine misafir olduk?

Kurbanlar kesildi.Etler buzluklara yerleştirildi.Kaçımız Bayram sofrasını eş, dost ve akrabalarla açtık?

Kaç yetimin başını okşadık, kaç yoksulu sevindirdik?

Kaç hastanın ziyaretinde bulunduk?

Evet, maalesef bir şeyler eksiliyor bir yanımızdan.

Merhamet tükeniyor kalbimizden.

Hırs ve kibir tek sığınağımız oldu. Birbirini kıskanmak, başarısını hazmedememek, arkasından konuşmak en büyük hasletimiz oldu.

Bahaneler ve keşkeler üretiyoruz mütemadiyen.

Gitgide bozuluyoruz.

Özümüzden kaçıyoruz.

Gurbetleri mekân tutmuşuz.

Çoluk çocuğumuzu, vatanımızı, atamızı ihmal ediyoruz. Akraba, hasta ve kabir ziyaretlerini tamamen bertaraf ettik.

Örf ve adetlerde unutulmaya başladı birer birer.

Ama her şey için çok geç kalmış değiliz..

Şu 3 günlük misafir olduğumuz dünyada küslükler bertaraf edilebilir.

Tutalım birbirimizin ellerinden.Yakınlarımızı arayalım, hal ve hatırlarını soralım. Arkadaşlarımızı, eşimizi,dostumuzu arayıp hasbıhal edelim.

Varsa imkanımız köylerimize gidelim. Akşamları köy odasını açalım. Tatlılar yenilsin, çaylar yudumlansın. Hatıralar dile gelsin.

Köy odalarımızın hatıralarını analım hep birlikte.

Belki atalarımız bir yerlerden bizleri izliyorlardır…Neden olmasın.

Yaşatalım tekrar hatıraları. Analım rahmetle büyüklerimizi.Farklı bir şeyler yapalım.

Çoktan unuttuğumuz o güzel hasletleri hatırlayalım.

Gelenek ve göreneklerimizi yaşatalım bir kez daha.

Öyle ya, bayramlar, birlik ve beraberliğimizi güçlendiren, kardeşlik ve dostluğumuzu pekiştiren, dayanışma ve paylaşma duygularını

artıran müstesna günlerimizden  değil mi?

Bizi bu bayramlara kavuşturan Yüce Rabbimize bir kez bir kez daha teşekkür edelim.

Sizi bilmem ama ben bu bayramdan sonra farklı olmak istiyorum.Tıpkı eski bayramlarda olduğu gibi.

Tıpkı dedemin yaptığı gibi…Büyüklerimin yaptığı gibi bayramları doya doya  yaşamak istiyorum.

Tüm ümmeti Muhammet için sağlık, selamet, huzur ve başarılar dilemek istiyorum.

Ve geçmiş Bayramınız mübarek olsun