Bir ?negöl hikayesi: Semra ile Ömer

?NEGÖL L?SES? MEZUN?YET KUTLAMASI....

 

 

Liseden s?n?f arkada??m Semra Tümer…

Masa, yol arkada??m Ömer Yaman…

A??kt?lar birbirlerine…

Geceleri rahmetli Hamdi Pako?lu a?abeyimizin birahanesinde demlenirdik, Ömer Yaman ve Salih Pako?lu ile…

Zaman zaman bugün ?negöl’de yerinde yeller esen korulu?a gider, günün ilk saatlerinin karanl???nda bir masaya çöküp, Ömer’in sesinden müzik ziyafeti ya?ard?k…

‘Gülünce gözlerimin içi gülüyor’la ba?layan konser…

Unutkand?, ancak her i?te simetri onun için zorunluluk gibiydi…

Ve…

Y?llar geçti…

Ankara Gölba??’nda oturuyorum, a?abeyim, Necmettin Abilyondlu, Cumali Güngör…

Ö?renci için süper ev, ancak eve gitmek için arazide bir 500 metre de yol kat etmek gerekiyordu…

Göle yak?n…

Tepede…

S?k?yönetim günleri…

Ömer de Ankara’da okuyacak…

Bizim evin misafiri oldu…

Ankara tarihinin en so?uk günlerini ya??yor…

Ve her sabah, okulu uzak oldu?u için erkenden kalk?p haz?rlan?yor, s?ms?k? giyiniyor ve kap?dan ç?kmadan önce de yüksek sesle hayk?r?yordu;

‘O?lum Ömer sen askere gideceksin, haydi okula’ diye…

5 dakika içinde de geri geliyordu…

 

Hani yazd?m ya…

Eve gitmek için araziden geçiyoruz diye…

Yine bir gün evin oldu?u tepeye do?ru ç?karken, bir grup insan ak?am?n ilk saatlerinde etraf?m?z? çevirdi…

Ada??m Necmettin Abilyondlu ile birlikteydik…

Allah’tan alt kattaki kom?umuzu tan?yorlarm??, b?rakt?lar bizi…

Eeeee eve var?nca, korku sonras? ?aka yap?lmaz m??

‘Etraf?m?z? sard?lar, yüzümüze ???k tuttular, sar? b?y?kl? birini ar?yorlarm??, bizi b?rakt?lar’ dedik…

5-10 dakika içinde bir bakt?k, evimizin tek sar???n? Ömer, b?y?klar?n? kesiyor…

 

Biter mi Ömer’le an?lar…

Bir gün a?abeyi geldi eve…

Bizi belki bin kere tembihledi, uyur kal?rsam beni kald?r?n, okula gitmeliyim diye…

A?abeyinden de epey korkard?…

Al???lmad?k bir biçimde erkenden yatt?…

Biz de saatle oynad?k, gece 2 sular?na ayarlad?k…

Tabi öncesi, ekmek k?zartt?k, çay demledik…

2 gibi saat çal?nca, Ömer z?pk?n gibi f?rlad? yata??ndan geldi, bizimle kahvalt? yapt?.

Giyinmeye ba?lad???nda, saati söyledik, gülümseyerek bir küfür savurdu yeniden yatt?…

 

Ömer’in Ankara ilk günleri…

Y?lmaz Bayraktar evine davet etmi?…

Bal?k yiyecek…

Yan?m?zda da bir subay arkada? var…

Ömer’e ?srarla Ankara’da gece mahalle mahalle gezilmeyece?ini söylüyorum ama nafile…

Takm?? bal??a…

Otobüse bindik…

Otobüs tarand?…

Can?m?z? zor kurtard?k…

Sonra karakol vs…

Yeniden yola koyulmaya haz?rland???m?zda, Ömer eve mi bal??a m? diye sorunca…

Bal???n m?na koyimmm dedi…

Onun a?z?ndan okkal? küfür duymak zordur…

 

Ve Ömer…

Okuldan vazgeçti ?negöl’de döndü…

Dedim ya, Ankara’da 12 Eylül öncesi s?k?yönetim günleri…

Gece saat 24’ü devirdiyse, ziliniz de çal?yorsa, hayra alamet olmad??? kesin…

Çald?…

Ac? ac?…

Tedirginlik ya?ad?k…

Ve kap?y? açt?k…

Kim mi geldi?

Bizim Sar? Ömer’imiz ile Semra…

Kaçm??lar…

Tek salonumuz vard? ?s?nan…

Onu verdik…

So?uk odaya geçtik…

Ve onlar?n evlilik öncesi hikayeleri böyle ba?lad?…

?kisini de yitirdik...

Ömer'in cenazesinde Semra'n?n sar?larak Neco deyi?i...

Semra'n?n cenazesinde Neco diyerek sar?lacak kimsenin olmay???...

 

Zaman zaman an?larda bulu?mak dile?iyle…

Güzel günlerdi…

Tabi ki, o güzel insanlar?n çocu?u Özgül Yaman Soyuak'tan bir ?ark? dinleyip, an?larda kaybolman?n tad?na varmal?...